W Centralnym Obserwatorium Geofizycznym IGF PAN w Belsku od 1963 roku prowadzone są pomiary całkowitej zawartości i rozkładu pionowego ozonu w atmosferze. Całkowita zawartość ozonu jest wielkością, od której w dużym stopniu zależy dopływ do powierzchni Ziemi słonecznego promieniowania nadfioletowego. Jednostką całkowitej zawartości ozonu jest atmocentymetr (atm-cm). Całkowita zawartość ozonu wynosi 1 atm-cm jeśli grubość warstwy ozonu w pionowej kolumnie powietrza w atmosferze po sprowadzeniu go do warunków normalnych ciśnienia i temperatury wynosi 1 cm; tysięczną część atm-cm nazywamy dobsonem [D]. Seria pomiarów całkowitej zawartości ozonu w Belsku jest ceniona nie tylko ze względu na czas trwania (od 1963 roku), lecz także z powodu jej wysokiej jakości. Dane uzyskane w Belsku wykorzystywane są w licznych opracowaniach modelowych i statystycznych dotyczących zmian ozonu w skali globalnej.
Rysunek przedstawia roczny przebieg średnich dziennych całkowitej zawartości ozonu
(linia zielona) wraz z ich odchyleniem standardowym ±δ (linia granatowa przerywana).
Linia czerwona przedstawia przebieg wieloletnich średnich dziennych wartości całkowitej zawartości ozonu
pomniejszonych o 20%. Jeżeli średnia dzienna zawartości ozonu znajduje się poniżej tej linii, wówczas mówimy
o wystąpieniu „mini-dziury” ozonowej.
Pomiary całkowitej zawartości ozonu w atmosferze w COG IGF PAN są
wykonywane na zlecenie Głównego Inspektoratu Ochrony Środowiska. Są one finansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i są objęte
programem Państwowego Monitoringu Środowiska.
